Ajo që dukej si një dhuratë e pafajshme e Krishtlindjeve e 24 lepujve anglezë në 1859 do të bëhej “pushtimi biologjik më shkatërrues” i Australisë, sipas një studimi të ri nga Proceedings of the National Academy of Sciences.
Lepujt e egër nuk janë vendas në Australi dhe konsiderohen si një specie pushtuese.
Fermerët thonë se kafshët shumohen shpejt dhe shkatërrojnë të korrat dhe tokën e tyre, gjë që mund të çojë në erozion masiv të tokës dhe çështje të tjera mjedisore.
“Pushtimet biologjike janë një shkak kryesor i përçarjes mjedisore dhe ekonomike,” shkruajnë studiuesit.
“(Dhe) kolonizimi i Australisë nga lepuri evropian është një nga pushtimet biologjike më ikonike dhe shkatërruese në historinë e regjistruar.”
Duke përdorur rrëfime historike, studiuesit ishin në gjendje të bashkonin prova gjenetike që lidhnin këtë pushtim me lepujt anglezë të importuar në 1859 nga një kolon i quajtur Thomas Austin, duke gjurmuar popullsinë në vendlindjen e Austin në Angli.
Sipas të dhënave historike, Austin e kishte nisur me vetëm 24 lepuj në pronën e tij të madhe në Melburn. Por brenda tre viteve, kafshët u shumuan në mijëra dhe vazhduan të shumoheshin, vunë në dukje studiuesit.
“Gjetjet tona tregojnë se pavarësisht nga prezantimet e shumta në të gjithë Australinë, ishte një grumbull i vetëm lepujsh anglezë që shkaktoi këtë pushtim shkatërrues biologjik, efektet e të cilit ndihen ende sot”, tha autori kryesor Joel Alves, gjithashtu një studiues në Universitetin e Oksfordit.
“Ajo ngjarje e vetme shkaktoi këtë katastrofë të madhe në Australi; shkalla më e shpejtë e kolonizimit për një gjitar të futur të regjistruar ndonjëherë.”
Ndërsa Austin nuk ishte personi i parë që prezantoi lepujt në Australi, pesë nga kafshët kishin qenë në bordin e Flotës së Parë të anijeve britanike që arritën në Sydney në 1788 dhe të paktën 90 importime të tjera u bënë gjatë 70 viteve të ardhshme, ishin pasardhësit e 24 lepujve të tij që do të dominonin kontinentin, tha studimi.
“Ndryshimi i mjedisit mund ta ketë bërë Australinë të prekshme ndaj pushtimit,” thanë studiuesit. “Por ishte përbërja gjenetike e një grupi të vogël lepujsh të egër që ndezi një nga pushtimet biologjike më ikonike të të gjitha kohërave.”
Studiuesit gjithashtu studiuan se si popullata e lepujve kishte arritur të mbijetonte dhe të lulëzonte në shkretëtirën e ashpër të Australisë.
Analiza gjenetike zbuloi se ndryshe nga lepujt e mëparshëm australianë, të cilët shfaqnin tipare të zbutura, lepujt e ardhur nga pjella e Austin-it kishin një prejardhje të egër.
Murtaja e lepurit ka ndodhur disa herë në pjesë të Australisë për dekada të tëra. Kontinenti është ende duke luftuar me popullsinë e tij të lepujve të egër sot.
Raporti, thanë studiuesit, tregoi rëndësinë e ruajtjes së rreptë të biosigurisë në Australi.
“Këto gjetje kanë rëndësi sepse pushtimet biologjike janë një kërcënim i madh për biodiversitetin global dhe nëse doni t’i parandaloni ato, duhet të kuptoni se çfarë i bën ato të kenë sukses,” thanë studiuesit.
“Ngjarja shërben si një kujtesë se veprimet e vetëm një personi, ose disa njerëzve, mund të kenë një ndikim shkatërrues mjedisor.”
